‘Als kind leefde ik geïsoleerd, in een omgeving waar ik mij niet gehoord, gezien en geliefd voelde, en wat geen warm thuis voor mij was. Ik werd afgestaan bij geboorte, lag het eerste jaar in een nonnenkliniek, en kwam daarna in een koud pleeg/adoptiegezin. Ik schreef veel om overzicht te krijgen in mijn woelige gevoelswereld. Vriendschappen waren de allereerste intieme relaties in mijn leven. Verbinding was nooit vanzelfsprekend in mijn leven. Dit gekozen boekthema resoneert dus sterk met mij en is persoonlijk. Bovendien geloof ik dat onze relaties een spiegel zijn voor wie wij zijn, waar we op dat moment staan in ons leven en ze beïnvloeden onze kwaliteit van leven. Hoewel schrijven een solistisch proces is en ik graag alleen ben, zou ik niet zonder de waardevolle interactie met dierbaren of lieve mensen kunnen. Door hen groei en leer ik ook. Mijn vriendschappen betekenen veel voor mij en vormen een zelfgekozen familie. De vrienden en vriendinnen in mijn leven, vertegenwoordigen eveneens afzonderlijke delen van mij en vandaar dat we elkaar herkennen.’