Diep in het licht
Ik ben diep in mijzelf gezakt.
Alle delen zijn tot rust gekomen.
Ik observeer.
Er hoeft niets meer volbracht te worden.
Er is een denkbeeldig “ik” en “zelf”.
In de diepste staat van Zijn is die illusie helder.
In de woelige wereld van egogedreven zielen,
wordt er onbewust gevochten, gerend, gelogen en nagestreeft.
Terwijl het licht dat je bent
onverminderd geduldig afwacht, wanneer je dat licht eindelijk ontdekt.
Dan kom je tot stilstand.
Dan zul je eindelijk gaan luisteren, kijken, voelen, proeven en ruiken vanuit je licht.
De wereld verandert door ogen die kijken vanuit licht.
Alles is een illusie wat we bedenken met ons hoofd.
Alles is echt door diep in jezelf te zakken.
Door in je licht te leven.
Door je licht door te geven.
RAAK ME AAN
Raak me aan
met je hart
met je huid
.
Daag me uit
met je geest
met je blik
.
Begrijp mijn wens
kijk me aan
hoor mijn stilte
.
Wees echt aanwezig
in het moment
dat we samenzijn
.
Hou me vast
licht en intens
speels en intiem
.
Wat is het fijn
om mens te kunnen zijn
met gevoelens en behoeften
naast autonomie en kracht
Muze & Minnares
Laten we dromen en tijdloos samenkomen
Beminnen als een eerste of laatste keer
Zonder knellende beloften en eisen
Met intense en volle overgave
Als verzengend vuur en fluwelen zachtheid
.
Laten we zwijgen en kijken
naar oogopslag en ademtocht
naar onuitgesproken woorden
die weerkaatsen in verlangende ogen
.
Laten we willen en begeren
telkens weer uitzien naar het samen
vrij vliegen met vleugels van moed
niet om te bezitten maar om te verrijken
om intens op te gaan in elkaar
en daarna loslaten en de wereld ingaan
tot een volgend vurig samenzijn
.
Laten we verlangen en missen
als een sieraad dat we dragen
dicht bij het diepste van ons hart
Jouw diepte zit in mij
Mijn diepte zit in jou
.
Laten we vrij zijn om lief te hebben
Jij bent van jou
Ik ben van mij
Zuiver Liefhebben maakt vrij
Onze pure natuur
In het vroegste uur van ons Leven,
wordt ons afgeleerd puur te zijn.
Onze oorspronkelijke heelheid verdwijnt,
onze schurende onzekerheid verschijnt.
We moeten bereiken, bewijzen en manifesteren,
omdat we ons groots en langdurig vergissen,
dat liefde verdient moet worden,
en anderen daarover beslissen.
Hoe vroeg we dat al leerden,
waardoor we ons hart bezeerden,
andermans verwachtingen en dromen,
vermeende angsten als we niet tegemoet zouden komen.
Onvoorwaardelijkheid bleek een naïeve illusie,
overleven vroeg nadrukkelijk een opgedrongen fusie,
waarin we afscheid namen van onze pure natuur,
om te passen bij anderen in een geconditioneerde cultuur.
Langzaam verloren we de verbinding vanbinnen,
ons gevecht voor erkenning dat we wilden winnen.
We verdronken steeds meer in teleurstelling en pijn,
door nog steeds te geloven niet goed genoeg te zijn.
In het vroegste uur van ons Leven,
werd ons dat al onbewust meegegeven.
Pas je aan, hou je in, wees braaf en doe mijn zin.
Meisjes zijn lief en moeten verzorgen,
jongens zijn stoer en houden hun gevoelens verborgen.
Blauw en Roze, kaders en omgangsvormen,
hoekstenen en tradities, religie en petities.
Waar is onze puurheid ergens verloren gegaan?
Wanneer leren we onszelf werkelijk liefhebben,
voor onze eigen puurheid te staan?
Hoeveel hunkerende Liefde liet ons als dwazen rennen?
We investeerden in huizen, huwelijken, aanzien en
de juiste mensen kennen.
We geloofden de sprookjes, de films en de boeken,
de kussen en vlammen op cinema-doeken,
die ander die ons het gevoel moest geven,
dat we de moeite waard zijn in dit leven.
Maar open je ziel en kijk achter je ogen,
je hebt uitsluitend jezelf te lang bedrogen.
Je bent al heel en mooi en puur,
al zuiver en diep en vol met vuur.
Er hoeft niets beter, bij, af of aan,
je kunt gewoon in jouw unieke licht gaan staan!
De volheid van ruimte
Ik hoef niets meer te vinden
niets meer te zoeken
Het is er al
als ik in de stilte ben
bij het water
Er is dan volheid
in de oneindigheid van alles
Wat moeiteloos komt verwelkom ik
wat vanzelf verdwijnt laat ik gaan
Het licht van de harmonie
schijnt door m’n ogen
Wie weet dat jouw ogen
dat licht zacht weerkaatsen
als onze ogen elkaar moeiteloos vinden
zonder te zoeken
niets meer te verlangen
en natuurlijke resonantie
ons zal verbinden
Leeg canvas
In dit verstild moment
vind ik een lege plek
een onbeschreven blad
een canvas om te vullen
met alles wat ik niet eerder ervoer
In deze nieuwe ruimte
in dit nieuw huis
waar bomen praten
het water streelt
en stilte mij vergezelt
is er een opening ontstaan
voor overgave en verlangen
naar ‘omdat wij zo bedoeld zijn’
vanzelf en stromend
met wijsheid en verbinding
ontdekken en stilletjes onderweg
hopend op een samen dat net zo vrij is
als de vrijheid die wij afzonderlijk leven
Onze rijkdom straalt verhevigd
als we delen en samen ouder worden
Er is een jij
Er is een ik
Er is een nieuw wij
Wonderlijk
Ze spreekt mijn taal.
Ik lees haar lippen.
Ruik haar parfum.
Zie hoe ze kijkt.
Luistert en begrijpt.
Wonderlijke momenten.
Uitgesproken wensen.
Meesterlijke geest.
Strelend voor m’n oog.
Uitdagend betoog.
Voelen verdringt weten.
Golvende nieuwsgierigheid.
Dichterbij en intiemer.
Energieke blijheid.
Wonderlijk.
Eerste ontmoetingen.
Ruimtelijke aandacht.
Langzaam ontdekken.
Stilaan conclusies trekken.
Wonderlijk.
Uitzonderlijk.
Tochten naar binnen.
Met als gemeenschappelijke wens.
Hartstochtelijk beminnen.
Thuis zijn
zoek niet meer want je bent al heel
kijk in jezelf en alle antwoorden zijn er
maak geen reizen om enkel te ontsnappen
want je neemt jezelf overal mee naartoe
alles is er wat je nodig hebt
door het zien van je innerlijke schoonheid
en neem de schoonheid om je heen waar
het zonlicht, het landschap en de zee
in die immense ruimte
tussen een oneindige hemel
en uitgestrekte aarde
kun je ontdekken dat
als je in je eigen hart woont
je overal thuis kunt zijn
De rijpe volwassen liefde
Omdat hunkering niet meer is
en volheid al van binnen groeit
zie ik jou met grote helderheid
en begrijp hoe liefde is bedoeld
Omdat de liefde al aanwezig is
in mijn rijke leven en grote hart
wil ik graag delen en brengen
en jou langzaam leren kennen
Omdat de vrijheid in mij leeft
blijf jij van jou en ik van mij
tijdens onze momenten zoet en wild
komt er dan nog meer liefde vrij
Omdat ego en bewijsdrang vervlogen zijn
kwaliteit en aandacht het altijd wint
als ervaringen en lessen wijsheid brachten
hoop ik dat rijpe liefde ons verbindt
Verhaal
Soms droom ik dat Ze bestaat
Scherpzinnig met wonderlijke ogen
Eigenheid verpakt in vurige taal
maar Ze blijkt mijn bedacht verhaal
Soms droom ik dat ik haar mis
zonder echt te weten hoe ze proeft
Ongewisheid verdrong de ijdele hoop
zwervend tussen gelukkig en bedroeft
Soms droom ik dat ik haar zie
ontwapenend licht en sterk tegelijk
Haar naam gegrift in mijn hoopvol weten
dat Ze wellicht ooit De Geliefde zal heten
Creativiteit
Afhankelijkheid doodt creativiteit.
Creativiteit speelt met het onbekende.
Er bestaan geen strategieën die het eindeloze domein omvatten van het Nieuwe.
Alleen vertrouwen in jezelf draagt je voorbij je angsten en het bekende.
ZIJN
Geuren en kleuren
versmelten in mij
Stilte is hoorbaar
mijn geest is vrij
Willen versloeg moeten
Tijd verloor alle glans
Ongeduld werd vertrouwen
Creatie bracht balans
Stilstaan in schoonheid
Voelen is kracht
Met gesloten ogen
Bewoon ik mijn hart
ZE IS
Ze dwaalt.
Straalt.
Omklemt mijn ziel.
Zowaar.
Ik viel.
Voor ogen.
Haar haar.
Een intiem gebaar.
Maar het meest.
Ze leeft een feest.
Ze uit.
Voluit.
Wel overdacht.
Een grote pracht.
Adem het in.
Mooi begin.
Ze zoekt.
Vindt.
Bemind.
Die ene zin.
Haar vuur.
Heel puur.
Ze is.
Wie ik graag mis.
.
De Stilte voorbij
Voorbij de stilte vond ik jou
Na honderden gezichten
veel weerkaatsende stemmen
verscholen onder al dat vuur
vond ik onverwachts jou
een volbloed vrouw
.
Vrouw der vrouwen
Schat van verbeelding
Stem des overvloeds
Ik laat je bezinken
of ik warmbloedig in jou
af en toe weg wil zinken
.
De deur is open
Kom maar binnen
Golven van hartstocht
Kussen van zijde
Glorieus beminnen
Vlammen bevrijden
.
Liefhebben
Hoe lief wil je mij hebben?
Tot de maan en rond de zon, zeg jij.
Streel me dan met woorden en zinnen,
alsof we telkens opnieuw beginnen.
Ik zie dwarrelende sterretjes in je ogen,
lieve stukjes empathie en mededogen,
alles zal zich vanzelf ontvouwen,
ruimte geven kan grote liefde bouwen.
Wil je mij veroveren of stilletjes betoveren?
Dan breng ik ongenaakbare verbeelding mee.
Er zijn flarden van sterk en gedreven,
en momenten van zacht en verlegen.
Heftig en intens ontbloten wij onze lagen,
en voelen verlangen uren en soms dagen.
In geborgenheid afdrijven,
kweekt blinden en doven,
gewaarzijn van schoonheid,
vraagt in hartstocht geloven.
Vrij zijn
Ik vraag niet van jou dat je mij gelukkig maakt, dat ben ik al.
Ik wil graag met je delen en groeien in ons menszijn.
In onze kracht en kwetsbaarheid, in wijsheid.
De eenvoud, dat jij voor mij kookt en we samen een glas wijn drinken,
terwijl we zieleroerselen en intieme gedachten delen.
Nieuwsgierig luisteren en kijken, dat is wat mij blij maakt, vrij maakt.
De sensuele aanraking van je handen, de stoutmoedige blik.
Je warme omhelzing op momenten dat ik het nodig heb.
Dat is waar het voor mij om gaat, die eenvoud is waarachtig.
Je kunt alles zijn wat je bent, je hebt mijn toestemming niet nodig
om te zijn wie je bent.
De ruimte die wij beide nodig hebben is er,
de verbinding en nabijheid daardoor ook.
Vrij zijn is compleet mens-zijn, alles er laten zijn zoals het is.
Weten dat wij er voor elkaar zijn, ook als we fysiek niet samenzijn.
Verlangen naar dat samenzijn voelt vrij.
De ruimte samen innemen en vullen met onze lach en onze gevoelens.
En ook weer in onze eigen ruimte zijn, met onszelf of anderen.
Kun jij dat?
Durf jij dat?
Want in die vrije beweging elke keer weer naar elkaar toe
zit veel meer liefde
dan in de illusie geloven dat zekerheid is na te jagen.
Ruimte
Ik wil de bron van verlangen
telkens vullen door de ruimte tussen ons even te vergroten.
Ik wil dagdromen over jou en je missen
zoals een wolkeloze hemel op zoek is naar de mysterieuze maan.
Ik wil de woorden voelen stromen
als een waterval die bruist en meedogenloos ververst
zoals de gevoelens die nergens ophouden
en moeiteloos telkens weer in mij beginnen.
Laat mij maar hunkeren naar je aanraking.
Naar je bewegingen en oogopslag.
Ik ren naar het licht en draag het dagelijks in mij mee.
Net als de zee wil ik drijven op het verlangen,
van een liefde die niet uitblust of dooft door de grauwe alledag.
Laat mij maar vragen en uitdagen, mijzelf vooral.
Zekerheid is de moordenaar van creativiteit en verbeeldingskracht.
Ik wil geloven dat onze verbeelding de brug is tussen jou en mij.
De ruimte die wij geven eerbiedigt het vuur dat wij aanbidden.
Deze taal van vertrouwen is zoals wij elkaar willen beminnen.
Telkens keer ik terug naar jou en ga ik ook weer naar de ruimte in mijzelf.
Zowaar
Je valt uit de lucht
als zonlicht
als dauw
Zo’n vrouw
die niet gauw
veroverd
kan worden
Je komt onverwachts
als bliksem
als vuur
Zo’n vrouw
die heel puur
woorden
tot ervaring maakt
Zien wij elkaar
horen wij
onder woorden
begrijpen wij
momenten
die stoorden
en bekoorden
Zul jij het boek
dat ik ben
met alle delen
grondig lezen?
Niet slechts de kaft
maar elke letter
die uit mijn ziel komt
uit mijn sensitief wezen?
VERLANGEN
Dichtbij
En met afstand
Samen
En alleen
Je hand
In de mijne
Uitzonderlijk
Sereen
.
Zinderen
Verheugen
Verlangen
Verbeelden
Verrassen
Ontdekken
Zoenen
Strelen
.
Telkens weer
Bewegen naar jou
Hofmaken
Kreten slaken
Prikkelend
Trouw
.
Stilletjes bewonderen
Als je authentiek straalt
En ik jou zie
Met nieuwe ogen
Feilbaar
doch volmaakt
.
Vuur heeft lucht nodig
Verlangen
vraagt ruimte
Kunnen gloeien
vraagt afwezigheid
verdragen
Liefde vraagt
ook teder plagen
Jij bent van jou
en ik van mij
Samen versmelten
en daarna weer vrij
Eindeloos
Dichtbij.
Voel jij.
Vrouw en verhaal.
Je zijn.
Onthul je.
In kleur en taal.
Je raakt.
Vermaakt.
Blijft jezelf trouw.
Ontroert.
Beroert.
Bijna elke vrouw.
Ik zie je.
Ontwapenend.
Echt en naakt.
Ik droom je.
Naast mij.
Mijn verlangen.
Aangeraakt.
Je ogen.
Die glinstering.
Maakt mij sprakeloos.
Ik wil je.
Niet even.
Maar eindeloos.
.
Licht (als een veertje)
Ik heb gehuild en het werd licht
Ramen vlogen open en dan weer dicht
En stilletjes begon ik te begrijpen
Dat voorheen pijn mij deed rijpen
Om te kunnen worden wie ik ben
Wie ik altijd al was en nu werkelijk ken
In het licht is er schoonheid
En ik vlieg met zachte blijheid
Licht als een veertje
En van binnen is er vrijheid
.
Liefdesbrief aan het Leven
Vandaag stroom ik over van liefde voor je en moet ik je schrijven.
We kennen elkaar al zo immens lang en elk jaar word je mooier en rijker.
Je hebt mij zoveel geleerd over wie ik ben en wat jouw essentie is.
Mijn dankbaarheid groeit nog steeds met elke stap die ik zet.
De tranen rollen over mijn wangen als ik denk aan ons begin.
Je daagde mij genadeloos uit en ik voelde mij lang verloren.
Ik wist niet wat ik van jou moest denken en welke betekenis alles had.
Elk moment van vertwijfeling dat mijn adem stokte, wist je mij toch gerust te stellen.
Je heldere stem zei elke keer dat het goed zou komen, dat ik moest vertrouwen.
En dat heb ik gedaan, ik vertrouwde op jou, dat je me alles zou laten ervaren
wat ik nodig had om uiteindelijk te kunnen worden wie ik ben en eigenlijk altijd al was.
Ik zal nooit vergeten hoe liefdevol je mijn tranen droogde, na de verliezen die ik meemaakte.
Dat je mijn hand vasthield als ik het niet meer wist en dat mijn moed daardoor groeide.
Zelfs in mijn donkerste uren heb je mij niet in de steek gelaten. Ik leerde op jou te vertrouwen.
Jij bent niet zomaar en de naam die jij draagt ervaar ik als groot geschenk: leven.
De lessen die je mij gaf hebben mij gesterkt in mijn veerkracht en doorzettingsvermogen.
Jij wist allang wat ik nog moest leren en je gaf mij alle ruimte, zonder enig oordeel.
Ook als ik het koud had was je er telkens weer om mij warm te omarmen.
Je kwam onverwachts, net als ik, ongewenst en op zoek naar herkenning.
Maar door het donker heen leerde ik in het licht te gaan staan.
Omdat jij mij onaflatend liet weten dat er een diepere reden was voor mijn aanwezigheid.
Wat kan ik nog meer zeggen dan dat jij bent waarvoor ik ben geboren.
En hoe hoog de golven ook zijn geweest, ik deinde mee tot ze rustig uitrolden over het strand.
Jouw kleuren werden de mijne en ze glinsteren sereen in het zonlicht.
In die kleurrijke zee van herkenning, vond ik alles om thuis te komen.
Je liet mij zien dat alles wat ik nodig heb in mij woont en groeit.
En nu ik je voluit bemin, draag ik je ring en blijf ik je trouw tot het einde van mijn dagen.
Je bent het begin, de middenruimte en de laatste adem: ware liefde dat ben jij!
.
.
Ontdekkingsreiziger
Ik kijk met vlammend hart.
Jouw binnenwereld tart.
Ik ruik je zoet en pit.
Geen woorden evenaren dit.
..
Aangekomen bij wie ik ben.
Ontdek ik jou die ik intuïtief ken.
Hou me vast en streel me zacht.
Kijk vooral dieper dan mijn kracht.
..
Hoopvol maar niet licht te bekoren.
Ergens ging onbevangenheid verloren.
Jij breekt ruw door alle lagen heen.
Zacht als fluweel, solide als steen.
..
Ik staar met priemende ogen.
Groeiend verlangen vraagt mededogen.
Ik leer zien met scherpte en vertrouwen.
En op het keerpunt dat zich zal ontvouwen.
..
.
Ze staat in het licht
..
Ze staat in het licht.
Ik kijk naar haar.
Naar haar straling en wind.
Wat ze dringend vindt.
Haar vurig pleidooi.
Wat is ze mooi.
..
Ze spreekt met haar ziel.
Ik luister naar haar.
Naar haar geloof en strijd.
Minachting voor hopeloosheid.
Een onweerstaanbare kracht.
Genuanceerdheid is haar macht.
..
Ze valt onontkoombaar graag stil.
Beschouwend neemt ze mij mee.
Haar wereldbeeld is hoop en overwinnen.
Ze verwoord dat in rakende zinnen.
Haar grootste noden werden troeven.
Dat heeft zij mij ontegenzeglijk laten proeven.
..
.