Voorjaarsflitsen presenteren zich af en toe. Heerlijk, laat de zomer maar komen. Mijn twee balkons zijn weer van nieuwe vaste planten voorzien en staan er heel gezellig bij. Sessies geven met cliënten, boeken lezen, aan mijn actueel boek schrijven, muziek maken in mijn homestudio, 4 sociale clubs elke maand organiseren, onverwachte projecten voor anderen zoals een website maken, of een interview geven. Het zijn de dingen die binnen uitstekend gedaan kunnen worden tot de zomer er weer is. Want dan vind je mij veel buiten.
Door de interactie met veel mensen door de diverse clubs die ik organiseer, zie ik steeds meer dat niets zo veranderlijk is als die mens. Nu was dat al duidelijk maar het betekent dat ik regelmatig moet bijsturen bij de invulling van de clubs maar ook met werving bezig ben om een constante hoeveelheid deelnemers te waarborgen. De commitment bij mensen is beperkter merk ik, de vrijblijvendheid steeds groter, zeker bij de plezierclubs. En er zijn nog behoorlijk wat mensen die worstelen en niet lekker in hun vel zitten. Je kunt het gedrag van mensen niet beheersen. Ik kan alleen meebewegen met veranderingen die gewoon bij het leven horen. Wat ik vooral bewust doe is dat ik alleen nog kies voor activiteiten en mensen die energie opleveren. Het leven is gewoon te kort, om het te besteden aan bezigheden en mensen waar geen positiviteit en energie van uit gaat. Door de crisis en ontevredenheid in Nederland, kom ik deze mensen in de clubs helaas vaker tegen. Dus de selectieprocedures worden scherper om positivisme hoog te houden. De clubs zijn geen werk maar wel een passie waar ik erg veel ervaring in opdeed en waarmee ik hoop tevens maatschappelijk bij te dragen. Dus het moet deelnemers en mij plezier brengen. Zodra dat langere tijd niet meer het geval is stop ik met een club. Maar voor nu ervaar ik weer nieuwe energie met ook weer nieuwe clubs en andere deelnemers. Afwisseling blijft erg belangrijk voor mij.
Ik snak naar intelligente en diepgravende gesprekken en interacties. Het blijkt lastig om ze in mijn dagelijks leven te kunnen voeren. Mijn diepte intelligent kunnen delen maakt me een blij mens. Via podcasts, boeken en films kom ik soms mooie dialogen en interessante gesprekken tegen. Maar veel in het dagelijks leven blijft toch bij de meeste mensen aan de oppervlakte hangen en voelt voor mij niet interessant of voedend. Er worden weinig diepe vragen gesteld, als er al überhaupt vragen worden gesteld. Iedereen leeft behoorlijk in een eigen bubbel of in z’n telefoon. En diepte is vaak synoniem voor problemen delen voor sommigen. Terwijl ik wel 100 onderwerpen kan bedenken die diep gaan en niets met problemen te maken hebben. Hoe meer ik met ontwikkeling en wijsheid bezig ben, en dat ben ik steeds meer, hoe groter de afstand wordt met de meeste mensen die ik tegenkom. Alleen gezelligheid en smalltalk is niets voor mij. Ik wil groeien en verdiepen als mens. Ook spiritueel.
Om ook meer lichaamsbeweging te hebben, ik heb immers een zittend beroep, ben ik op zoek gegaan naar mogelijkheden om dat bewegen op een fijne manier te doen. Ik ga vanaf het voorjaar kajakken. Het is op 5 minuten van mijn huisje waar ik de kano te water kan laten en ik kan dan op elk gewenst moment in mijn kajak stappen en de mooie wateren bevaren, bepakt met een rugzak met lekker eten en drinken, zodat ik onderweg ergens kan aanleggen om te picknicken. Heerlijk om op het water te zijn, zeker nu de zomers zo heet worden. Fijn om ook lekker in beweging te zijn in de natuur.
Op dit moment schrijf ik aan mijn vijfde boek dat op mijn 60e verjaardag op 3 mei 2025 verschijnt en gaat over vrijheid en innerlijke rijkdom vinden. Hoewel velen vrijheid wezenlijk vinden, bouwen ze vaak een leven op met veel onvrijheden en verplichtingen, iets waar ze uiteindelijk zelf voor hebben gekozen. Maar het kan anders, daar gaat het boek vooral over. Zekerheid doodt creativiteit en verrassing.
Het vele werk voor CABRIOCLUB VOOR VROUWEN was een erg grote tijdsinvestering van 30 uur per maand. Ik heb besloten het niet voort te zetten in deze omvangrijke vorm. Ongeacht hoe gaaf ik het ook vind om nieuwe dingen te doen en leren, want dat houdt mijn brein soepel. Cabrio rijden blijf ik uiteraard gewoon doen. Misschien start ik op een ander moment een aangepast heel eenvoudig concept dat weinig tijd kost, ik laat dat nog verder bezinken of ik dat wil.
Vanaf medio september 2023 startte ik een gezellige eetclub in Zaanstreek en Waterland: Eetclub Joie de Vivre. Gezelligheid en saamhorigheid en samen een buffet samenstellen en dan met interessante vragenkaartjes elkaar wat beter leren kennen. Hoe eenvoudiger een concept is, hoe meer vrouwen zich willen aansluiten. Binnen deze groep sluit 70% goed aan in bewustzijnsniveau en gezelligheid brengen. De 30% die zich niet kan vinden in de opzet en regels, ageert of zichzelf luid overschreeuwt of geen klik ervaart met anderen, verdwijnen weer. Inmiddels zit de club vol en is het een geslaagd initiatief. Ik verwacht dat in het tweede jaar van de eetclub er uiteindelijk een harde kern ontstaat die goed op elkaar aansluit.
Club voor Bloeiende Conversaties, wat een erg lastige club bleef na 4 jaar organiseren, beëindigde ik begin 2024. Het bleef een probleempraatclub en dat was totaal niet mijn insteek met het concept: ik wilde een energieke inspiratieclub bouwen. Helaas te weinig inspirerende bijdragen van aanmelders.
Diner Rendez Vous – Ouderwets ontmoeten voor 55 tot 70 jarigen via Diner, Wijnproeverijen, Buffetten en Zomerse Boottochtjes komt ervoor in de plaats vanaf najaar 2024. Dat brengt ongetwijfeld veel plezier en een bredere doelgroep. Zoals gezegd wil ik uitsluitend nog energiegevende dingen doen. Werving van geïnteresseerden en het organiseren van locaties en de inhoud van de avond of middag, kost het meeste tijd. Dit initiatief zal het meest arbeidsintensief zijn. Ik ga samenwerken met een dame die gastvrouw wordt en gasten ontvangt en wegwijs maakt. Ik werk achter de schermen aan werving, coordineer zakelijke dingen en zorg dat het op de locatie soepel verloopt.
Begin 2024 startte ik ook boekclub Rode Peper in Edam, eens in de 5/6 weken. Stuk verdieping met goed ontwikkelde vrouwen (hbo & universitair denkniveau) om mee uit te wisselen en interessante gesprekken mee te voeren. Boeiend concept. De club zit nagenoeg vol en we zijn van start gegaan. Nieuwsgierig hoe dit zich verder gaat ontwikkelen, maar het sluit in ontwikkelingsniveau uitstekend aan en is verrassend. Hoop dat we in dit eerste jaar ook een vaste kern vormen.
Club voor Wijsheidsontwikkeling kost veel meer geduld, mede omdat het een kleine doelgroep is die daardoor lastig is te bereiken. Weinig mensen houden zich met bewustzijnsgroei en wijsheid bezig. Ik hou van die diepte opzoeken, hoe diepgaander en complexer, hoe interessanter voor mij. Ik hoop dat deze club dit jaar echt van de grond komt.
De poolbiljartclub gaat op weg naar het lustrum, ook op een mooie nieuwe locatie, en dat loopt erg goed en is erg leuk. Ik wil alle 7 tafels bezetten en dat betekent een groep van 28 leden. We groeien weer door. In september 2024 organiseer ik een feestje voor de dames in verband met het 5 jarig bestaan van de club.
Dus een mooie mix van 2 ongecompliceerde plezierclubs en twee diepgaandere clubs. Diner Rendez Vous komt daar later nog bij, mits ik een solide gastvrouw of iemand die goed in werving is, dan kan ik mij met de organisatie achter de schermen en het “koppelen” bezig houden.
Mijn home-studio is helemaal ingericht om met de nieuwste Protools software goede opnames te kunnen maken. Ik wacht nog een nieuw softwarepakket af, maar heb mijzelf verwend met de aankoop van een professionele studiomicrofoon van Røde en een nieuwe semi-akoestische Fender gitaar en alle nieuwste randapparatuur is aanwezig. Ik heb een aparte website gemaakt voor mijn nieuwe muziekfase, JAZZGIRLMUSIC, veel meer jazzstijl en dus splinternieuwe songs die ik dit jaar schrijf, opneem en uitbreng. Ik hoop dat ik op termijn met livingroomsessions kan starten. Ik verwacht vanaf oktober t/m maart meer in de studio te zijn. In de zomer ben ik altijd veel buiten in de natuur, trek ik er met mijn cabrio op uit, fiets ik, kano ik en ben ik weinig binnen.
Het sociale landschap mag veranderen, dat voel ik. Mijn vriendschapswens blijft actueel. In 2016 begon die te kriebelen omdat ik afscheid nam van een aantal oude vriendschappen die al 15 of 20 jaar duurden, maar die ik volledig ontgroeid was. Een heel natuurlijk proces, je kunt elkaar echt ontgroeien. Ik heb heel soms een ontmoeting met een vrouw om te kijken of het op een dieper niveau vriendschappelijk klikt, want ik zou het tof vinden om drie nieuwe dames-vriendschappen te bouwen. Maar kunnen levelen met iemand is niet af te dwingen en ik wil mijn waarden daarin eerbiedigen. Ik wil kunnen groeien en opbloeien door vriendschappen. Echt kunnen leren van elkaar. Een Muze voor een maandelijks samenzijn is zeker een wens, en daar ben ik actief mee bezig al een paar jaar. Een muze ontmoeten die compatible is met wat ik graag wil delen en ook hoe diep en intelligent ik wil delen, blijkt nauwelijks voorhanden te zijn. Of er is slechts interesse in seks, of er is geen fysieke match, of er is geen intellectuele en emotionele klik. Die drie gebieden samen moeten aanwezig zijn. Ik wil verlangen en behoeften afzwakken, zeker vanuit spiritueel oogpunt, omdat alles wat nodig is vanbinnen al aanwezig is, maar deze menselijke behoefte geef ik wel ruimte. Mits dat samenzijn met een muze een echte meerwaarde en verrijking brengt, anders laat ik het graag aan mij voorbijgaan. Er zijn dames die willen leren van mij of die geïnspireerd worden door wat ik doe of hoe ik in het leven sta. Dat is fijn. Maar dat moet voor mij, met betrekking tot wat zij te brengen hebben, dan ook het geval zijn. Dat is tot heden summier voorgekomen. Maar het leven is compleet en mooi zoals het nu is. Wat komt, dat komt. Ik leef in het moment en ben dankbaar voor wat er is. En dat is veel.
Last but not least: ik heb een professionele fotocamera gekocht en ben begonnen met fotografie. Ik hou van nieuwe dingen leren. Fotografie zal ik ook gebruiken in mijn volgende boekprojecten en in mijn pensioenplan dat in 2032 ingaat: kleine camper kopen en rondtrekken elke week in Nederland en een paar keer per jaar Scandinavische landen bezoeken en dan vrouwen interviewen en fotograferen die deze levensstijl ook omarmen als een tweede huid. Maar uiteraard ook de fantastische oogstrelende natuur in Denemarken, Zweden, Noorwegen en Finland vastleggen.
Ik begin steeds meer naar de natuur te trekken, naar de stilte en naar incidenteel met mensen zijn in mijn privéleven. Mensen die een meerwaarde vormen door hun emotionele intelligentie, hun levenslust en brede interesses. Ik kom ze weinig tegen, wat ervoor zorgt dat de sociale privécirkel moeilijk uitgebreid kan worden. Maar ik accepteer het feit dat dit gewoon de realiteit is met betrekking tot de globale menselijke ontwikkeling. Ik word gezien als het IAS type: Intellectueel, artistiek en sociaal. Het sociale aspect staat op de laatste plaats en ik ben steeds liever alleen dan in slecht of oninteressant gezelschap. Ik vind alleen zijn heerlijk en hoef geen leegte op te vullen. Ik voel mij verbonden met het rijke leven en alles wat ik daarin doe en ervaar. Het leven is mooi.
Mijn werkzame leven als senior therapeutisch counselor met vastgelopen mensen behelst nog drie dagen in de week en ik moet eerlijk zeggen dat mijn creatieve passies dat altijd zullen overtreffen in flowgevoel. Werk bouw ik geleidelijk af. Niet meer werken lonkt steeds meer. Het is mooi geweest. Nog 8 jaar te gaan tot m’n pensioen.
Dus veel moois te doen en het proces van scheppen blijft fantastisch. Maar rust en stilte zijn er ook volop. Eerlijk gezegd vind ik dat veel belangrijker dan in beweging zijn. Balans daarin is wezenlijk. More being, less doing. Voor alles een tijd en plaats en soms is het wijs om nieuwe keuzes te maken.
Veel mooie ervaringen en ontmoetingen toegewenst.
Heb het mooi, allereerst met jezelf, als fijne basis, daarna met anderen 🙏🍀
